به گزارش «راهبرد معاصر»؛ در پنج هفتهای که از افزایش حملات دولت ترامپ به حوثیها در یمن میگذرد، برخی مشکلات قابل توجه پدیدار شدهاند که نشان میدهد تبدیل لفاظیهای تند دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا به نتیجه ملموس چقدر دشوار خواهد بود.
این عملیات طبق گفت وگوی افشا شده افسران ارشد آمریکایی در شبکه اجتماعی سیگنال، تاکنون نتوانسته است به هیچ یک از اهداف اعلام شده خود ازجمله آزادی دریانوردی در دریای سرخ و برقراری مجدد قدرت بازدارندگی ایالات متحده دست یابد.
شفاف نبودن رویکرد عملیات در بزرگترین مانور نیروی نظامی ایالات متحده در دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ مشهود است
با وجود حمله بیش از 1 میلیارد دلاری آمریکا علیه حوثیها، حملونقل از دریای سرخ و کانال سوئز طبق معمول با رکود همراه است. شبهنظامیان مانند همیشه از دستورات سرپیچی میکنند و آخر هفته هشدار دادند، ترامپ در باتلاق جنگ با یمنی ها سقوط کرده است. در عین حال حملات یمن به کشتی های اسرائیلی و کشتیهای جنگی آمریکا در منطقه افزایش مییابد.
شفاف نبودن رویکرد عملیات در بزرگترین مانور نیروی نظامی ایالات متحده در دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ مشهود است. وزارت دفاع ایالات متحده درباره جنگ در یمن گزارش ارائه نمی کند و فرماندهی مرکزی ایالات متحده که بر عملیات خاورمیانه نظارت دارد، صرفاً فیلم های چشمگیر عملیات بالگردها را در رسانه های اجتماعی منتشر می کند.
موضوع نگرانکنندهتر اینکه سرعت عملیات ایالات متحده، ازجمله حملات هوایی مداوم به وسیله دو ناوگروه هواپیمابر با کاهش مهمات محدود تر شده است که بسیاری از کارشناسان دفاعی معتقدند، این موضوع با هرگونه درگیری احتمالی آینده با چین ارتباط دارد.
آلسیو پاتالانو، کارشناس نیروی دریایی در کالج کینگ لندن گفت: چگونه می توان از این تصور که منطقه هند و اقیانوس آرام در اولویت ایالات متحده است حمایت کرد، در حالی که به تدریج عناصر حیاتی نبرد هند و اقیانوس آرام برای عملیات در خاورمیانه عقب نشینی می کنند؟
با وجود این، خبر خوب اینکه در حال حاضر نیاز به بازگشایی دریای سرخ و کانال سوئز به روی کشتیهای تجاری کمتر از هر زمان دیگری است، زیرا حوثیها نوامبر 2023 آنجا را با موجی از حملات موشکی و پهپادی به کشتیهای تجاری در حمایت از فلسطینیان مورد حمله اسرائیل بستند. جنگ تجاری ترامپ به قدری چشم انداز کشتیرانی جهانی را بدتر کرده است که نرخ کشتی های کانتینری در حال کاهش است و شرکت های کشتیرانی هیچ دلیلی برای نگرانی در زمینه تغییر مسیر محموله های خود به قعر آفریقا ندارند.
در دوران ریاست جمهوری توماس جفرسون، ایالات متحده برای آزادی دریانوردی گاهی اوقات در آبهایی نه چندان دور از مناطق درگیری فعلی جنگید
زمانی که حوثی ها تصمیم گرفتند از موقعیت راهبردی خود در سواحل یکی از مهم ترین گذرگاه های دریایی جهان، تنگه باب المندب، برای زیر فشار قرار دادن اسرائیل و غرب بهره برداری کنند، غرب واکنش نشان داد. ایالات متحده و بریتانیا نیروی دریایی خود را برای حمله به حوثی ها اعزام کردند، در حالی که اتحادیه اروپا نیروی دریایی خود را برای کمک به هدایت کشتی های تجاری در منطقه که به «منطقه ممنوعه» تبدیل شده بود، اعزام کرد.
اهداف مأموریت های ایالات متحده و بریتانیا کمی با اهداف اروپایی ها متفاوت بود و این دو کشور به دنبال تضعیف توانایی حوثی ها و رهگیری کشتی های تجاری بودند. این در حالی است که مأموریت اروپایی ها به عملیات معمولی آزادی ناوبری دریایی نزدیک تر بود. در هر صورت هیچ یک از این ماموریت ها به موفقیت چشمگیری دست نیافتند. نرخ های بیمه بسیار بالا باقی ماند و ترافیک دریایی از مسیر کانال سوئز کاهش یافت.
در دوران ریاست جمهوری توماس جفرسون، ایالات متحده برای آزادی دریانوردی گاهی اوقات در آبهایی نه چندان دور از مناطق درگیری فعلی جنگید. آنچه در حال حاضر درک آن دشوار است، اینکه چرا دولت ترامپ به دنبال تلاشی بیهوده برای باز کردن مسیر دریایی ای است که خود در داخل کشور چالشهای مهمتری دارد.